Ondeugende dingen

Reisblog 4 weken Sri Lanka
Michaela de Groot
Deel 2

De doener in mij begint langzaam een beetje berusting te vinden in de gemoedelijkheid die hier heerst. Wanneer we urenlang lummelend in het gras zitten, toekijkend hoe de gezusters olifant relaxed wat staan te scheuren aan planten en bomen. Gewoon simpelweg gadeslaan hoe ze wat in het rond lopen te grasduinen, dan vraag ik mij niet meer voortdurend af, waarom we ons tijd daar zo zitten te verdoen.
Bij de dieren in de buurt zijn en gewoon genieten van hun dagelijkse tevredenheid valt niet onder het verdoen van tijd, zo weet ik inmiddels.

Ik leer veel over deze imposante beesten. Over trouw en loyaliteit. Over hun gedrag en behoeften. Hun geschiedenis en anatomie en over hun onderlinge communicatie. Hoe ze op elkaar reageren en alles doorhebben van wat er om hen heen gebeurt. Hoe ze hun manhout (verzorger) in de gaten houden en wanneer deze heel even buiten beeld is, net als kleine kinderen, ondeugende dingen gaan doen. Op handige wijze het waterkraantje slopen bijvoorbeeld zodat ze direct toegang hebben tot een flinke stortvloed fris water door hun slurf eromheen te krullen.
Maar vooral hoe ze voortdurend een lijntje houden met elkaar. ‘Look, did you see how the tip of Manekee her trunk briefly disappeared in Kimari her ear after she made a sound?, vroeg een begeleider me. ‘That is to let her know “Yes, I’ve heard you my friend’.

Naast de overvloed aan zon stort er met enige regelmaat een enorme plens regen uit de oververhitte hemel omlaag. In no time glimmen de straten en glanzen de bomen. Ook al duren deze forse buien doorgaans maar een minuut of tien, ze zorgen mooi wel voor een boost aan voeding voor planten en bomen waardoor alles hier overweldigend groen is.
Doordat ramen en deuren altijd openstaan waait er vlak na zo’n tropische bui een heerlijk verkoelende bries door het huis.

Oh, wat houd ik toch van de geur na pasgevallen regen.

VEGANISTISCH POEPPAPIER
De dagen hier in Pinnawala rijgen zich aaneen en geen dag is hetzelfde. De activiteiten rondom de olifanten vormen uiteraard de basis van de dag. Toch blijkt er naast de dagelijkse rituelen van poep ruimen, bananen voeren, poedelen bij de rivier en wandelen door de bush ruimte voor meer.

Zo hebben we gister een aantal van de (ooit) witte wanden aan de buitenkant van het centrum geschrobd en van een verse laag witte latex voorzien. Het verschil is indrukwekkend. Iedere keer als we er langs lopen zijn we dan ook apetrots op dit oogverblindende resultaat.

Wat ook de afgelopen week op de agenda stond was een bezoek aan de – daar komt ie – poepfabriek. Olifanten zijn namelijk overtuigd veganist. Dat maakt niet alleen dat ze absoluut niet uit hun bek meuren maar ook dat hun poep opdroogt als een hoopje neutraal geurende vezels (als een bosje jute). Dit blijkt dus geweldig goed recyclebaar te zijn.
De opgedroogde poep wordt in zo’n poepfabriekje vermengd met water, gekookt, vervolgens gemixt en gezeefd en tenslotte gedroogd in de zon. Eenmaal droog dan ben je de rijke bezitter van ultiem en exclusief poeppapier. Je kunt de vezels vanuit de olifantenpoep er nog in zien zitten. Hier in Sri Lanka maken ze er allerhande schriften en boekjes van.
Je ziet, aan creativiteit geen gebrek hier in dit land.

Behalve heel veel nieuwe kennis over olifanten leer ik ondertussen ook van alles over tropische planten, vruchten en kruiden die hier in dit land groeien. Ik aanschouw hoe cashewnoten en wilde olijven aan hun bomen groeien en peuzel de steeltjes van de bladeren van de kaneelboom (waanzinnig lekker!) Ik snuffel de heerlijke geuren op van wilde jasmijn en bloemen van de koffieplant, knabbel aan een ongebrande koffieboon en eet de sappige stervruchten zo uit de boom.

JACKFRUIT EN CHILIPEPER
We krijgen kookles op z’n Sri Lankaans en het is fantastisch. Een middag lang staan we in de kleine, donkere keuken gebogen over grote schalen vers gesneden uien en kruiden. Ik leer hoe je kokosmelk maakt van een verse kokosnoot die we zelf uit de boom plukken.
Een van de mahouts klimt voor ons in een andere boom om daar twee grote jackfruits naar beneden te halen waar we een fantastische vegan curry van maken. We poffen mosterdzaad in de hete kokosolie en voegen er verse rampee bij, een favoriet kruid die in deze keuken thuishoort. Ondertussen maak ik kennis met de diverse keukenattributen die hier zo gangbaar zijn, maar voor ons totaal onbekend.
Het een maakt me nog enthousiaster dan het ander.

Die avond eten we onze buiken vol met de zo bloedig zelfbereide curry’s waar de keukendames stiekem toch nog even een flinke snuf extra chil aan toegevoegd hebben. Voor hen staat namelijk als een paal boven water: een maaltijd zonder chili is als een zwembad zonder water.
Het is maar beter dus om deze wetmatigheid zo heldhaftig mogelijk te omarmen.

WIST JE TROUWENS DAT OLIFANTEN:

• ….als setje hun leven lang bij elkaar blijven
• ….slechts 4 uur liggend slapen per etmaal. Hun enorme lijf kan meer uur niet aan omdat de organen onder hun gewicht teveel in de verdrukking komen.
• ….dol zijn op bananen maar slechts een beperkt aantal gele bananen krijgen per dag omdat het hoge gehalte vruchtensuiker voor buikpijn zorgt bij ze. Ze eten dus vooral veel groene bananen (die overigens veel lekkerder zijn dan de groene die wij in Nederland kennen). De zoete gele bananas zijn natuurlijk favoriet maar ze worden ook heel blij wanneer ze een groene banaan in het snotje krijgen.
• ….de hele dag door eten zo ongeveer. Dat enorme lijf van ze heeft zo’n 300 kg voedsel per dag nodig.
• ….hun slurf maar liefst 40.000 spieren bevat en ze met hun slurf wel 1000 kg kunnen tillen (en dus een auto van de weg af kunnen liften)
• …intuïtief aanvoelen welke bladeren van medicinale planten/bomen ze nodig hebben voor hun gezondheid