Ze raakte met de dag een beetje verder weg van hier, van ons.
Daarmee brokkelde ook haar betrokkenheid met de dag verder af. Het lukte mam gewoonweg niet meer om het leven bij te benen. Meer en meer zat ze glazig voor zich uit te staren met een blik die reikte tot ver voorbij de horizon.
Juist daarom voelde het zo bijzonder dat ze zo helder en enthousiast reageerde toen ik haar in december 2019 vertelde dat ik mijn eigen schrijfbedrijf ging opstarten.
Jarenlang had ze erop gehamerd ‘iets’ met mijn schrijven te gaan doen. Nu was het dan zover.
Ze was verguld.
‘Heb je het al gehoord, Rens?’, was het eerste dat ze jubelde toen pap de woonkamer binnen kwam lopen. ‘Ze gaat haar eigen bedrijf opstarten in het schrijven van levensverhalen. Goed he!’. Ondanks de uitputting die van haar gezicht afdroop, glunderde ze breed.
Ze wist het gewoon nog! In de tijd die er zat tussen het moment dat ik haar dit had verteld en pap de kamer binnenkwam, zat best wat tijd. Tijd waarin de laatste maanden het leven allang weer was vervlogen voor haar ogen.
Zes weken later, drie weken na het opstarten van mijn schrijfbedrijf, overleed ze.
En toch, ondanks dat ze fysiek niet meer hier is, heb ik al die tijd haar support gevoeld. De juiste zetjes en haar steuntje in de rug, precies op het goede moment.
Want wanneer ik terugblik op die twee jaar dan kan ik alleen maar constateren hoe verrassend soepel en gemakkelijk alles is verlopen. Als een organische golf in mijn leven. Mijn nieuwe ZZP bestaan.
Aanvankelijk was het nog wat wiebelig zoeken naar een vorm die het beste bij me past. Wat ik op welke manier wilde aanbieden en hoe ik op een zo ontspannen mogelijke wijze nieuwe klanten kon trekken. Maar op een natuurlijke manier ontvouwde dit zich als vanzelf.
Mijn ZZP dagen zitten inmiddels overvol en hebben zich als een enthousiaste olievlek uitgebreid naar weekend- en avonduren.
Omdat te veel van hetzelfde voor mij nog nooit heeft gewerkt, kleed ik deze uren zo afwisselend mogelijk in.
Natuurlijk wordt er veel geschreven. Maar nooit langer dan een paar uur aan hetzelfde project. Qua schrijven wissel ik biografie, column en campagne af. Daar tussendoor vlecht ik andere klussen en activiteiten.
Ik interview, ontwerp en maak van papier mache en gekleurde vellen rijstpapier een prachtige nieuwe verpakking voor mijn cadeaubonnen. Update mijn website, mail links en rechts met klanten en finetune tekst en inhoud van het mooie arrangement ‘Viva la vida, de reis van je leven’.
En zo ZZP ik er enthousiast op los. Alsof ik nooit anders heb gedaan. En geniet ik enorm van mijn ontwikkelende eigen bedrijf. Om het eigenhandig vorm te geven.
Eigenhandig ja, met de juiste stut en steun van mam die zeker te weten apetrots zit te zijn daar, op haar markante liefdeswolk.