Dichterbij

Column van Michaela de Groot

Het is vandaag de kortste dag. De dag van de (noordelijke) zonnewende.
Om 11.02 precies stond de zon op zijn verst bij de aarde vandaan. Dat betekent dat hij ondertussen dus alweer een pietsie dichterbij staat.
Hoopgevend!

Er zijn oorspronkelijke tradities die op een dag als dit Mirtha, de engel van het licht, eren omdat het haar geboortedag zou zijn.
Dat wordt onder andere gevierd met het zo lang mogelijk opblijven en het eten van lekkernijen, waaronder watermeloen en granaatappel.
Al ben ik heel erg blij dat Mirtha is geboren en is watermeloen één van mijn favorieten, toch laat ik dit traditionele vieren aan mij voorbijgaan.
Ondertussen vier ik het op mijn eigen wijze. De zonnewende is namelijk ieder jaar een moment waar ik snakkend naar uitzie. Het moment waarop het licht weer langzaam (al kan het mij niet snel genoeg gaan!) aan terrein gaat winnen en het donker verdrijft.

Als vrije school moeder heb ik mijn hart zo vaak verwarmd aan de tradities die binnen het vrije school onderwijs een grote plek innemen.
Zo mocht ik met mijn kleine mannetjes in de donkere december maand het advent tuintje lopen.
In een slechts met kaarslicht verlicht klaslokaal lag op de grond een grote spiraal van groentakken. Met hun zelf gedompelde bijenwaskaars in hun knuisje liepen alle kleuters één voor één, met een zekere plechtigheid in hun pas, de spiraal tot aan het midden. Daar straalde één grote kaars zijn pit van licht. Ze ontstaken er, ook weer een beetje plechtig natuurlijk, hun kaarsje en liepen dan rustig, begeleidt door harpklanken, met hun brandende lichtje de cirkel weer terug.
Ik vond het indrukwekkend. Het hele tafereel. En de symboliek erachter deed me toentertijd huilen maar nu ik dit schrijf opnieuw.
In de winter (van je leven), op het donkerste punt (van jezelf) brand er nog altijd ergens een pitje van licht. Keer naar binnen, daal af naar dat diepe donkere punt in jou. En echt, je komt van alles tegen in de vele lagen van donkerte maar wordt uiteindelijk beloont met het licht waar jij je vuurtje weer aan kunt ontsteken.

De winterzonnewende wordt voor mij pas echt voelbaar vanaf 2 januari.
21 december voel ik het licht nog niet goed doordringen. Ik moet tenslotte eerst de ‘feest’dagen nog door te zien worstelen.
Op 2 januari slaak ik vervolgens mijn jaarlijkse zucht van verlichting.
De laatste twee weken van het jaar voelen al min of meer mijn hele leven beladen. Ik had gewild dat je je als mens, net als een diverse dieren, ook kunt terugtrekken in je winterholletje om door de warmte van de zon te worden wakker gekust in de lente.
Tegelijkertijd weet ik dat het juist nú de tijd is om mijn eigen advent tuintje te lopen en door het donker heen te zoeken naar het licht. Mijn licht.

Mijn advent tuintje zag er vanmorgen echter iets anders uit dan de vrije schoolse variant. Door grauwe flarden polderlandschap , wadend door plassen stapte ik daarentegen door de kale nattigheid van mijn tijdelijke roadtrip woonplaats, Rijnsaterwoude.
Ik had mijn capuchon over mijn hoofd getrokken, de koorden stevig vast geknoopt onder mijn kin en  liet de regen tegen mijn jeans aan kletteren. Onderwijl luisterde ik naar Fernando Lameirinhas en Nicho Hinojosa en voelde de melancholie uit mijn poriën druipen.

Wat een jaar!
Een jaar die ik met haar begon maar nu eindig zonder haar….mijn mama.
Een jaar met een woekervirus die de hele wereld op zijn kop zette.
Een jaar van zelfstandig ondernemerschap.
Een jaar waarin ik afscheid nam van mijn ouderlijk huis.
En een  jaar met een hele lieve vader die zo voelbaar ouder wordt waardoor de vergankelijkheid van het leven zo pijnlijk tastbaar wordt.

Bij de T splitsing buig ik af naar rechts, een tunneltje onderdoor. En dan lees ik mijn mantra!

DICHTERBIJ

Mijn mantra voor alles….
….voor het komende jaar,  voor de relatie met mijzelf, met anderen en ja…voor de zon. De zon die na vandaag weer steeds een stukje dichterbij komt.
En ik, ik kom juist door het donker, weer een beetje dichter bij mijzelf, mijn eigen licht.
En juist door de afstand voel ik nu, des te sterker, hoe graag ik mijn dierbaren weer dichterbij wil voelen.

Kom maar op!

Zonnewende

Ik ga voor DICHTERBIJ!